انتظار یعنی دویدن، نه ایستادن

بر اساس احادیث، فضیلت انتظار فرج برابر است با فضیلت همراهی با امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هنگام قیام ایشان برای تشکیل حکومت جهانی اسلام، و هیچ عملی به اندازه ی انتظار فرج ارزش ندارد. با ملاحظه ی این احادیث، این پرسش پیش می آید که انتظار فرج یعنی چه ؟ و کدام منتظر، این همه فضیلت دارد ؟
آنچه در زندگی بسیاری از کسانی که خود را منتظر تصور می کنند دیده می شود، این است که انتظار دارند امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور کنند و با اعجازی الهی، متکبران را از بین ببرند و رفاه و آسایش و عدالت را در جهان بگسترد و بعد به آنها بگوید : بفرمایید ! سفره آماده است ! همانطور که بنی اسرائیل به موسی گفتند : تو و خدایت بروید و با دشمنان بجنگید، ما اینجا نشسته ایم (سوره ی مبارکه ی مائده، آیه ی ۲۴)
این نوع انتظار، انتظار واقعی نیست؛ اصلا انتظار نیست. انتظار واقعی به معنای آمادگی برای همراهی با امام زمان در گسترش توحید و حاکمیت اسلام بر جهان است.
انتظار، یک آماده سازی ست؛ تقویت انگیزه در دل و درون است؛ نشاط و تحرک و پویایی ست در تمام زمینه ها؛ انتظار یعنی قانع نشدن و قبول نکردنِ وضع موجودِ زندگی انسان و تلاش برای رسیدن به وضع مطلوب، که با دست قدرتمند ولی خدا، مهدی صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تحقق پیدا خواهد کرد.

 اینکه انتظار فرج را افضل اعمال دانسته اند ¹، معلوم میشود انتظار، یک عمل است، بی عملی نیست

1- قال رسول الله -صلی الله و علیه و آله و سلم- : افضل الاعمال امتی، هو انتظار الفرج (بحار الانوار ج ۵۲ ص ۱۲۲)